sevilmekten korkmak

aslında sevilmekten değil kafada kurulan sonuçlarından korkmaktır. ya defolarımı görürse, beğenmezse, ya bir gün daha az severse, ya beni istemezse, ya aldatırsa, ya terkederse, ya onu çileden çıkarırsam, ya mutlu edemezsem, ya başaramazsam, ya sıkarsam, boğarsam, ya nefret ettirirsem, ya nefret ederse, ya bir başıma kalırsam, yalnızlığı hakediyorsam, ... böyle gider durur..

bu ben sanırım ya çünkü bu zamana kadar ucundan yaşadığım bu hissi tam yaşayamadığım için biri beni severse naparım bilmiyorum

sevilmek güzel. ama sevilince insan, korkular da beraberinde geliyor tabi. birinin kalbinin sahibi olmuşsun ama ya sahip olduğun şeyi kaybedersen? kusursuz değiliz sonuçta ve seven kişi kusurlarını görür elbet. ya kusurlarınla da sevmezse? ya tam alıştığında bırakıp da giderse? biz insanlar için korkunun olmadığı bir hayat yok.